Ju nuk mund të kërkoni zyrtarisht azil në Singapor. Nëse keni nevojë për ndihmë humanitare në Singapor, dëshironi të kontaktoni Zyra e UNHCR-së në Bangkok, Tajlandë. Agjencia e OKB-së për Refugjatët (UNHCR) në Tajlandë mund t'ju ndihmojë nga distanca të regjistroheni si refugjat dhe t'ju ndihmojë të gjeni një zgjidhje të qëndrueshme në një vend të tretë.
Singapori ofron akses pa viza për turistët nga shumë vende të botës. Për shembull, qytetarët e shumicës së vendeve në Afrikën Sub-Sahariane, përveç Somalisë, Nigerisë dhe Malit, mund të qëndrojnë pa vizë për 30 ditë. Ti mund te shohesh në këtë artikull nëse keni nevojë për vizë për të udhëtuar në Singapor.
Nëse dëshironi të qëndroni më gjatë në Singapor, dëshironi të aplikoni për një vizë afatgjatë në Singapor. Gjetja e një pune në Singapor mund të jetë mënyra më efektive për të qëndruar në Singapor.
Nëse jeni të shfrytëzuar ose jeni dëshmitar i shfrytëzimit në Singapor, ju mund të raportoni një rast shfrytëzimi ose trafikimi. Ju mund të raportoni aktivitetin e dyshuar të trafikimit të personave përmes:
Forca e Policisë së Singaporit (SPF), telefononi 6435 0000 ose email tek SPF_Report_Trafficking@spf.gov.sg. Telefononi 999 ku kërkohet ndihma e menjëhershme e Policisë.
Ministria e Fuqisë Punëtore (MAM), telefononi linjën telefonike 6438 5122 ose raportoni rastin online përmes faqes së internetit të MOM.
Shumica e faqeve të internetit të lidhura në këtë artikull janë në anglisht ose amharisht. Nëse keni nevojë, përdorni Google Translate, Tarjimly, ose ndonjë aplikacion tjetër përkthimi.
Refugjatët në Singapor
Për shkak se nuk ka një shkëmbim të rregullt informacioni ndërmjet UNHCR-së dhe qeverisë së Singaporit, UNHCR nuk e di numrin e saktë të azilkërkuesve në Singapor, ose nëse ata janë dëbuar ose zhvendosur në vende të tjera. Kishte një refugjat dhe një azilkërkues, rastet e të cilëve ishin ende në vazhdim pranë UNHCR-së.
Në fund të vitit 2018, Singapori kishte 1,303 persona pa shtetësi të raportuara zyrtarisht. Ky numër përfshinte njerëz që erdhën nga vende të tjera për të jetuar dhe punuar në Singapor dhe përfundimisht humbën shtetësinë e tyre të huaj, si dhe fëmijët e lindur në Singapor të cilët nuk kishin të drejtë për nënshtetësinë Singapore nga lindja dhe prindërit e të cilëve nuk mund t'u jepnin ndonjë shtetësi tjetër.
Singapori nuk është nënshkrues as i Konventës së Refugjatëve të vitit 1951, as i Protokollit të saj të vitit 1967. Ajo as nuk e ka ratifikuar apo nënshkruar as Konventën e vitit 1954 për Statusin e Personave pa Shtetësi, as Konventën e 1961 për Reduktimin e Pashtetësisë.
Nuk ka asnjë strukturë ligjore vendase për të mbrojtur refugjatët dhe azilkërkuesit, duke përfshirë parimin e mos-kthimit. Koncepti i mos-kthimit siguron që askush nuk duhet të dërgohet në një vend ku do të përballet me torturë, trajtim ose ndëshkim të ashpër, brutal ose poshtërues, ose dëme të tjera të pariparueshme sipas ligjit ndërkombëtar të të drejtave të njeriut. Ky koncept vlen për të gjithë migrantët, pavarësisht nga statusi i migracionit, në çdo kohë.
Qeveria e Singaporit mundet, rast pas rasti, të punojë me UNHCR-në për të zhvendosur refugjatët në një vend të tretë.
Pavarësisht miratimit të disa ligjeve, Singaporit i mungon një politikë kombëtare gjithëpërfshirëse për azilin dhe refugjatët. Si rezultat, UNHCR-ja vazhdon të luajë një rol të rëndësishëm në përpunimin e kërkesave për azil dhe regjistrimin e refugjatëve. Megjithatë, refugjatët dhe azilkërkuesit e certifikuar nga UNHCR nuk kanë status ligjor në Singapor.
Burimi: Rishikimi i UNHCR-së në Singapor
Imazhi i kopertinës është diku në Bulevardin e Aeroportit, Aeroporti Jewel Changi, Singapor. Foto nga Joshua Tsu on Unsplash.